कुणी कोडे माझे उकलिल
कुणी कोडे माझे उकलिल का?
हृदयी तुझ्या सखि दीप पाजळे
प्रभा मुखावरी माझ्या उजळे
नव रत्ने तू तुज भूषविले
मन्मन खुलले आतिल का?
रहस्य शास्त्री कुणी कळविल का?
कुणी कोडे माझे उकलिल का?
हृदयी माझ्या गुलाब फुलला
रंग तुझ्या गालांवर खुलला
काटा माझ्या पायी रुतला
शूल तुझ्या उरि कोमल का?
माझ्या शिरी ढग निळा डवरला
तव नयनी पाऊस खळखळला
शरदच्चंद्र या हृदयी उगवला
प्रभा मुखी तव शीतल का?
मद्याचा मी प्यालो प्याला
प्रिये तयाचा मद तुज आला
जखडिले कुणी दोन जिवांला
मंत्रबंधनी केवळ का?
रहस्य शास्त्री कुणी कळविल का?
कुणी कोडे माझे उकलिल का?
हृदयी तुझ्या सखि दीप पाजळे
प्रभा मुखावरी माझ्या उजळे
नव रत्ने तू तुज भूषविले
मन्मन खुलले आतिल का?
रहस्य शास्त्री कुणी कळविल का?
कुणी कोडे माझे उकलिल का?
हृदयी माझ्या गुलाब फुलला
रंग तुझ्या गालांवर खुलला
काटा माझ्या पायी रुतला
शूल तुझ्या उरि कोमल का?
माझ्या शिरी ढग निळा डवरला
तव नयनी पाऊस खळखळला
शरदच्चंद्र या हृदयी उगवला
प्रभा मुखी तव शीतल का?
मद्याचा मी प्यालो प्याला
प्रिये तयाचा मद तुज आला
जखडिले कुणी दोन जिवांला
मंत्रबंधनी केवळ का?
रहस्य शास्त्री कुणी कळविल का?
कुणी कोडे माझे उकलिल का?
| गीत | - | भा. रा. तांबे |
| संगीत | - | गजानन वाटवे |
| स्वर | - | गजानन वाटवे |
| गीत प्रकार | - | भावगीत |
टीप - • काव्य रचना- ५ सप्टेंबर १९२०. |
| प्रभा | - | तेज / प्रकाश. |
| मद | - | उन्माद, कैफ |
| शूल (सूळ, शूळ) | - | वेदना / सूळ. अपराध्यास शासन करण्यासाठी उभा केलेला तीक्ष्ण टोकाचा लोखंडाचा स्तंभ. |
दाद द्या अन् शुद्ध व्हा !
गजानन वाटवे