पाहतां पाहतां मना न पुरेचि धणी ॥१॥
देखिला देखिला गे माये देवाचा देवो ।
फिटला संदेहो निमालें दुजेपण ॥२॥
अनंतरूपें अनंतवेषें देखिला म्यां त्यासि ।
बाप रखुमादेविवरू खूण बाणली कैसी ॥३॥
गीत | - | संत ज्ञानेश्वर |
संगीत | - | |
स्वराविष्कार | - | ∙ छोटा गंधर्व ∙ सुधीर फडके ( गायकांची नावे कुठल्याही विशिष्ट क्रमाने दिलेली नाहीत. ) |
राग | - | तिलककामोद |
गीत प्रकार | - | संतवाणी |
टीप - • स्वर- छोटा गंधर्व, संगीत- ? • स्वर- सुधीर फडके, संगीत- सुधीर फडके. |
धणी | - | विपुलता. |
बाणली | - | ठसणे / बिंबणे. |
परमेश्वरदर्शनाचा ओसंडून वाहणारा आनंद ज्ञानेश्वरांनी किती सहजगत्या काव्यात्म केला आहे पहा.
सखी साजणीशी संवाद होतो आहे कारण भेटीचे गुज सांगायचे ते कोणाला? सखीलाच. अधिक जवळिकेसाठी तिला 'माये' असेसुद्धा म्हटले आहे. हा परमेश्वर कसा, तर योग्यांनासुद्धा दुर्लभ असतो आणि आपल्या भक्तासाठी अनंत रूपे आणि अनंत वेष घेतो. त्याला पाहतापाहता मन भरून गेले तरीही मनाची काही तृप्ती होत नव्हती. देवांचा हा देव पाहिला आणि सगळे संदेह संपले. एवढेच नाही, तर द्वैतभावही गळून पडला आणि आपणच परमेश्वर झाल्याची खूणही सापडली.
डॉ. नागनाथ कोत्तापल्ले, डॉ. द. ता. भोसले
ज्ञानेश्वरांचे निवडक शंभर अभंग
सौजन्य- प्रतिमा प्रकाशन, पुणे
* ही लेखकांची वैयक्तिक मते आहेत. या लेखात व्यक्त झालेली मते व मजकूर यांच्याशी 'आठवणीतली गाणी' सहमत किंवा असहमत असेलच, असे नाही.