A Non-Profit Non-Commercial Public Service Initiative by Alka Vibhas   
पसायदान

आतां विश्वात्मकें देवें । येणे वाग्यज्ञें तोषावें ।
तोषोनि मज द्यावें । पसायदान हें ॥

जें खळांची व्यंकटी सांडो । तयां सत्कर्मी रती वाढो ।
भूतां परस्परें पडो । मैत्र जीवांचें ॥

दुरिताचें तिमिर जावो । विश्व स्वधर्मसूर्यें पाहो ।
जो जें वांछील तो तें लाहो । प्राणिजात ॥

वर्षत सकळमंगळीं । ईश्वरनिष्ठांची मांदियाळी ।
अनवरत भूमंडळीं । भेटतु या भूतां ॥

चलां कल्पतरूंचे आरव । चेतना चिंतामणींचें गांव ।
बोलते जे अर्णव । पीयूषाचे ॥

चंद्रमे जे अलांछन । मार्तंड जे तापहीन ।
ते सर्वांही सदा सज्जन । सोयरे होतु ॥

किंबहुना सर्व सुखीं । पूर्ण होऊनि तिहीं लोकीं ।
भजिजो आदिपुरुखीं । अखंडित ॥

आणि ग्रंथोपजीविये । विशेषीं लोकीं इयें ।
दृष्टादृष्ट विजयें । होआवें जी ।

तेथ ह्मणे श्री विश्वेशरावो । हा होईल दानपसावो ।
येणें वरें ज्ञानदेवो । सुखिया जाला ॥
अनवरत - सदोदित.
अर्णव - सागर, समुद्र.
आरव - अरण्य, बाग.
खल - अधम, दुष्ट.
चेतना - जीवनशक्ती / अंत:प्रेरणा / स्फूर्ती / ऊर्जा.
दुरित - पाप.
पसाय - प्रसाद.
मांदियाळी - समुदाय.
रती - प्रीती.
लांछन - डाग / कलंक.
लाहणे - लाभणे, मिळणे.
व्यंकटी - वक्रता / वाकडेपणा, कुटिलपणा.
वांच्छा - इच्छा.
नोंद
सार्थ ज्ञानेश्वरी, अध्याय १८, ओवी क्रमांक १७९३ - १८०१.

  पृथक्‌

Please consider the environment before printing.
कागद वाचवा.
कृपया पर्यावरणाचा विचार करा.